Οι διακοπές τελείωσαν και κλειστήκαμε στα σπίτια μας με τις υποχρεώσεις μας. πλέον τα βράδια μας, αφού πάνε για ύπνο τα παιδιά μας θα το περάσουμε παρέα με ένα καλό λογοτεχνικό.
πολλοί θα μας πούνε σε τι ωφελεί το διάβασμα. Εμείς θα σας πούμε 2 σημαντικούς λόγους
πολλοί θα μας πούνε σε τι ωφελεί το διάβασμα. Εμείς θα σας πούμε 2 σημαντικούς λόγους
Το ερώτημα «σε τι μας ωφελεί το διάβασμα» είναι αιώνιο και παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναπάντητο. Αυτό όμως δεν έχει σταθεί εμπόδιο σε μυαλά οποιουδήποτε βεληνεκούς να καταπιαστούν μαζί του. Εδώ σήμερα παρουσιάζουμε τέσσερις τρόπους ωφέλειας όπως τους σκέφτηκε ο φιλόσοφος και συγγραφέας Alain de Botton. Ο Alain de Botton εξυμνεί την αξία των βιβλίων τα οποία διευρύνουν τον κύκλο της ενσυναίσθησής μας, ισχυροποιούν και εξευγενίζουν τον εσωτερικό κόσμο μας και μας οχυρώνουν απέναντι στον παραλυτικό φόβο της αποτυχίας.
Τα βιβλία, λοιπόν:
1. Μας εξοικονομούν χρόνο.
Μπορεί να μοιάζει σαν χάσιμο χρόνου, στην πραγματικότητα όμως η λογοτεχνία μας εξοικονομεί χρόνο όσο τίποτε άλλο. Αυτό γιατί μας προσφέρει πρόσβαση σε ένα τόσο ευρύ φάσμα συναισθημάτων και γεγονότων που θα μας έπαιρνε χρόνια, δεκαετίες, χιλιετίες η προσπάθεια να τα βιώσουμε απευθείας. Η λογοτεχνία είναι ο σημαντικότεροςπροσομοιωτής πραγματικότητας – ένα μηχανισμός ο οποίος μας τοποθετεί μπροστά σε απείρως περισσότερες καταστάσεις από όσες θα καταφέρουμε ποτέ να γνωρίσουμε διά ζώσης. Μας επιτρέπει να δούμε εκ του ασφαλούς – κι αυτό είναι το σημαντικό – πώς είναι να χωρίζεις ή να σκοτώνεις κάποιον και να νιώθεις τύψεις ή να παρατάς τη δουλειά σου και να φεύγεις να ζήσεις στην έρημο. Επίσης, διαβάζοντας λογοτεχνία μπορούμε να επιταχύνουμε το χρόνο ώστε να παρακολουθήσουμε τον κύκλο της ζωής από την παιδική ηλικία μέχρι τα γηρατειά. Ακόμη, η λογοτεχνία μας συστήνει σε συναρπαστικούς ανθρώπους, ένα Ρωμαίο στρατηγό, μια Γαλλίδα πριγκίπισσα του ενδέκατου αιώνα, μια μεγαλοαστή Ρωσίδα μητέρα που αποκτά εραστή. Μας ταξιδεύει ανάμεσα στις ηπείρους και τους αιώνες και μας μετατρέπει σε πολίτες του κόσμου.
2. Είναι μια θεραπεία για τη μοναξιά.
Είμαστε πιο παράξενα όντα από όσο μας αρέσει να παραδεχόμαστε. Συχνά αδυνατούμε να εκφράσουμε αυτό που πραγματικά έχουμε στο μυαλό μας. Στα βιβλία, όμως, βρίσκουμε περιγραφές του ποιοι αληθινά είμαστε και των πραγματικών γεγονότων της ζωής. Όλα αυτά περιγράφονται με μια ειλικρίνεια κάπως διαφορετική από αυτήν που επιτρέπει μια συνηθισμένη συζήτηση. Στα καλύτερα των βιβλίων μοιάζει σαν ο συγγραφέας να μας γνωρίζει καλύτερα από όσο γνωρίζουμε εμείς τον εαυτό μας. Οι συγγραφείς βρίσκουν τις λέξεις να περιγράψουν τις εύθραυστες, ιδιόμορφες, ξεχωριστές εμπειρίες της εσωτερικής μας ζωής. Ανοίγουν την καρδιά και το μυαλό μας και μας δίνουν το χάρτη για τον πραγματικό μας εαυτό. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ταξιδέψουμε μέσα στον εαυτό μας πιο αξιόπιστα και χωρίς συναισθήματα παράνοιας ή καταδίωξης. Ο Emerson, συγγραφέας κι ο ίδιος, σημειώνει κάπου: «Στα έργα των μεγάλων συγγραφέων, ανακαλύπτουμε τις δικές μας παραμελημένες σκέψεις». Η λογοτεχνία λειτουργεί επανορθωτικά στην επιπολαιότητα και τους συμβιβασμούς της φιλίας. Τα βιβλία είναι ειλικρινείς φίλοι, πάντα εύκαιροι, ποτέ απασχολημένοι και μας προσφέρουν αφτιασίδωτες εξηγήσεις του πώς είναι στ’ αλήθεια τα πράγματα.
Οι εκδόσεις Πατάκης έρχονται με ενα λογοτεχνικό που η συγγραφέα τους του τίτλου
Μελέκ θα πει άγγελος ξανά έρχεται μετά από 14 χρόνια με το ιδιο βιβλιο Ας πάμε να δούμε την περίληψη του βιβλίου
Με αφορµή τη Θράκη και µε τον έρωτα ως πρόσχηµα...
Τι σχέση έχει ένας φιλόδοξος διπλωµάτης µε τους µουσουλµάνους κατοίκους της Θράκης; Τι κοινό συνδέει τη µικρή κόρη ενός πρέσβη µε µια δωδεκάχρονη από ένα µειονοτικό χωριό της Ξάνθης; Μπορεί ένας παράφορος έρωτας να ελευθερώσει τις ψυχές και τις ριζωµένες θρησκευτικές αντιλήψεις;
Μεγάλη Παρασκευή, ένα δυστύχηµα ανατρέπει τα σχέδια των διακοπών του πρέσβη Ορέστη Λεούση και της οικογένειάς του, καθώς και την πασχαλιάτικη ατµόσφαιρα στο σπίτι του Έλληνα πρόξενου στη Σµύρνη. Όλοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε τη µικρή Μελέκ, που βγαίνει σώα από τα συντρίµµια και µε την πεισµατική σιωπή της τους παρασέρνει µέσα από τους ορεινούς δρόµους της Θράκης στην αναζήτηση του λόγου του ταξιδιού της στα µικρασιατικά παράλια.
Ένα ατµοσφαιρικό µυθιστόρηµα που µαγεύει µε τη γλώσσα και τις εικόνες που αβίαστα αναδύονται από τις σελίδες του. ΄Ενα επίκαιρο βιβλίο που επινοεί τον µύθο του αναδεικνύοντας τη σηµερινή πραγµατικότητα, ανακινεί θέµατα πολιτιστικής ταυτότητας, γλώσσας, θρησκείας και το ζήτηµα της συνύπαρξης µε το διαφορετικό που ζει και κινείται δίπλα µας. Ορεσίβιοι καλλιεργητές του καπνού και επαγγελµατίες της διεθνούς διπλωµατίας ζουν για λίγες µέρες γύρω από την αινιγµατική Μελέκ, τόσο διαφορετικοί και συγχρόνως όµοιοι µεταξύ τους, αλλάζουν δρόµους, τόπους, τρόπο ζωής και γλώσσα, αλλά ποτέ δε λησµονούν. Τους συνδέει το κοινό ταξίδι, το δικό µας ταξίδι στη ζωή: έρωτας και θάνατος.
Τι σχέση έχει ένας φιλόδοξος διπλωµάτης µε τους µουσουλµάνους κατοίκους της Θράκης; Τι κοινό συνδέει τη µικρή κόρη ενός πρέσβη µε µια δωδεκάχρονη από ένα µειονοτικό χωριό της Ξάνθης; Μπορεί ένας παράφορος έρωτας να ελευθερώσει τις ψυχές και τις ριζωµένες θρησκευτικές αντιλήψεις;
Μεγάλη Παρασκευή, ένα δυστύχηµα ανατρέπει τα σχέδια των διακοπών του πρέσβη Ορέστη Λεούση και της οικογένειάς του, καθώς και την πασχαλιάτικη ατµόσφαιρα στο σπίτι του Έλληνα πρόξενου στη Σµύρνη. Όλοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε τη µικρή Μελέκ, που βγαίνει σώα από τα συντρίµµια και µε την πεισµατική σιωπή της τους παρασέρνει µέσα από τους ορεινούς δρόµους της Θράκης στην αναζήτηση του λόγου του ταξιδιού της στα µικρασιατικά παράλια.
Ένα ατµοσφαιρικό µυθιστόρηµα που µαγεύει µε τη γλώσσα και τις εικόνες που αβίαστα αναδύονται από τις σελίδες του. ΄Ενα επίκαιρο βιβλίο που επινοεί τον µύθο του αναδεικνύοντας τη σηµερινή πραγµατικότητα, ανακινεί θέµατα πολιτιστικής ταυτότητας, γλώσσας, θρησκείας και το ζήτηµα της συνύπαρξης µε το διαφορετικό που ζει και κινείται δίπλα µας. Ορεσίβιοι καλλιεργητές του καπνού και επαγγελµατίες της διεθνούς διπλωµατίας ζουν για λίγες µέρες γύρω από την αινιγµατική Μελέκ, τόσο διαφορετικοί και συγχρόνως όµοιοι µεταξύ τους, αλλάζουν δρόµους, τόπους, τρόπο ζωής και γλώσσα, αλλά ποτέ δε λησµονούν. Τους συνδέει το κοινό ταξίδι, το δικό µας ταξίδι στη ζωή: έρωτας και θάνατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου