Μια απλή ιστορία που όμως βάζει τον αναγνώστη σε διαδικασία σκέψης και επανεκτίμησης της αιχμαλωσίας ζώων χάριν… παρατήρησης και δικής μας ικανοποίησης και χαράς.
Η ιστορία λοιπόν αυτού του χταποδιού είναι μια ιστορία που έχει συμβεί στη φύση αρκετές φορές. Ένα χταπόδι αιχμαλωτίζεται και μεταφέρεται σε ένα ενυδρείο για να πηγαίνουμε εμείς οι άνθρωποι και να θαυμάζουμε τα κάλλη και τις όψεις τους. Όμως, το χταπόδι δραπετεύει και επανασυναντά τον εαυτό του και τη ζωή του. Ρεαλισμός που συμβαίνει στη ζωή. . Αιχμαλωτίζουμε ζώα δήθεν για να δημιουργούμε εγκαταστάσεις γνώσης και μάθησης για αυτά, ενώ το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το κέρδος για να γελάσουμε , να φωτογραφήσουμε την εικόνα
Καμία πληροφορία δεν αποκομίζουμε, τίποτα δεν θυμόμαστε. Οι επισκέψεις είναι ανούσιες για όλα αυτά τα ψάρια και θαλασσινές υπάρξεις, η ζωή τελειώνει πριν μπούνε στο γυάλινο κλουβί, όσο κι αν λένε οι επικεφαλής ότι εξασφαλίζονται οι συνθήκες διαβίωσης και λοιπά.
Τίποτα δεν συμβαίνει. Έχουμε τόσα σύγχρονα μέσα να παρακολουθήσουμε αυτά τα ζώα, να τα δείξουμε στο φυσικό τους περιβάλλον που όλη αυτή η κατάσταση είναι μια κατάσταση που σκοπό έχει την κερδοφορία
Το χταπόδι 🐙🐙 ζει ευτυχισμένο στη σπηλιά του ώσπου κάποιος το αιχμαλωτίζει και το κλείνει σε ενυδρείο.
Οι μέρες κυλούν αργά και βαρετά και το χταπόδι νοσταλγεί την ελευθερία του το σπίτι του έτσι αποφασίζει να το σκάσει.
Κυκλοφορεί στις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου