Μεσημέρι Τρίτης και το μόνο που σπάει την ησυχία είναι τα τζιτζίκια έξω στα πεύκα .Τα μικρά μου κοιμούνται και εγώ μόλις χαλάρωσα λίγο από την πρωινή μας τρέλα ! Τα παιδιά ακόμα ξυπνούν σχετικά νωρίς αφού όπως και να το κάνεις , η συνήθεια του πρωινού ξυπνήματος όλη την χρονιά μας ακολουθεί . Είναι όμως άξιο απορίας το πόσο ενέργεια έχουν. Δεν σταματούν να χοροπηδούν όλη μέρα !
Το σπίτι που μένουμε είναι μια μικρή μονοκατοικία μέσα σε έναν οικισμό με απέραντες εκτάσεις από γκαζόν που καταλήγουν στη θάλασσα .Τα καλοκαίρια ανοίγει η πισίνα , το μπαρ και η λέσχη του οικισμού. Κανονικό θέρετρο δηλαδή .
|
η πισίνα του οικισμού ακριβώς δίπλα από τη θάλασσα |
|
|
Το μποστανάκι μας αποζημίωσε και φέτος. Η πρώτη ντοματοσαλάτα είναι γεγονός ! |
|
|
Η παραλία ακριβώς κάτω από το σπίτι μας |
|
Το μπροστινό μας μπαλκόνι |
|
|
Οι βόλτες με τα ποδήλατα δεν έχουν τελειωμό |
|
Όταν θα έρθει η ώρα να το αποχωριστούμε αυτό το σπιτάκι θα στεναχωρηθούμε πολύ γιατί δυστυχώς τίποτα δεν μας ανήκει εδώ εκτός από τις υπέροχες αναμνήσεις που θα πάρουμε φεύγοντας .
Όμως για όσο θα μένουμε όμως εδώ θα ζούμε την κάθε στιγμή που θα μας χαρίζεται !!!
Ναι ναι το ξέρω ...είμαστε πολύ τυχεροί .
Σας φιλώ γλυκά....
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου