Προωρος τοκετός

Είναι λογικό κατά την περίοδο μιας εγκυμοσύνης να γίνονται συσπάσεις της μήτρας μιας και το έμβρυο, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, μεγαλώνει ραγδαία.
Πρόωρος τοκετός είναι ο τοκετός που γίνεται πριν από την 36η εβδομάδα της κύησης και το βάρος του νεογέννητου είναι μικρότερο από 2,500 γραμμάρια. Το ποσοστό του πρόωρου τοκετού είναι 12% στο σύνολο των κυήσεων και ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για την περιγεννητική θνησιμότητα.Ωστόσο, αν το βρέφος γεννηθεί μετά την 32η εβδομάδα οι πιθανότητες να επιβιώσει αγγίζουν το 90%. 


Τα σημάδια του πρόωρου τοκετού 
Κάποια πονάκια στην κοιλιά ή ελαφριές αλλά όχι τακτικές συσπάσεις συμβαίνουν συχνά στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν όμως και κάποια "σημάδια" που μας προειδοποιούν πως κάτι δεν πάει καλά. Σε αυτή την περίπτωση η άμεση επικοινωνία με το γυναικολόγο μας είναι απαραίτητη.
Πόνοι στην μέση ή την κοιλιά
Μερικές φορές οι πόνοι στην κοιλιά ή τη μέση ή πόνοι σαν αυτούς της περιόδου μπορεί να σημαίνουν την έναρξη πρόωρου τοκετού. Ειδικά αν ο πόνος επιμένει ή αρχίσει να έρχεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα καλό είναι να επικοινωνήσουμε με το γυναικολόγο μας. Συνήθως οι συσπάσεις του τοκετού δεν υποχωρούν με αλλαγή στη στάση ή με ένα χλιαρό ντους.
"Σπάσιμο των νερών" 
Σε αυτή την περίπτωση η πιθανότητα ενός πρόωρου τοκετού είναι μεγάλη. Το αμνιακό υγρό μπορεί να βγαίνει από τον κόλπο με συνεχή ροή ή να στάζει σαν να μας ξεφεύγουν ούρα. Σημαντικοί παράγοντες που προκαλούν το πρόωρο σπάσιμο των νερών θεωρούνται οι φλεγμονές του κόλπου και του τραχήλου. Σημασία όμως έχει η εβδομάδα της κύησης, κατά την οποία θα σπάσουν τα νερά. Όσο πιο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος για την εμφάνιση ανωριμότητας των πνευμόνων του μωρού. Ωστόσο, η έγκαιρη συνεργασία με το γιατρό μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι να μπορεί να γεννηθεί με ασφάλεια το μωρό. Σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως χρειάζεται παραμονή στο μαιευτήριο και χορηγούνται ειδικά φάρμακα που καθυστερούν τον τοκετό καθώς και φάρμακα που βοηθούν στη γρηγορότερη ωρίμανση των πνευμόνων του εμβρύου ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα μόλις γεννηθεί.
Αυξημένη πίεση και πονοκέφαλοι
Τα δυο αυτά συμπτώματα μαζί με την κατακράτηση υγρών σχετίζονται με την εμφάνιση προεκλαμψίας, μιας κατάστασης που μπορεί να είναι σοβαρή αιτία πρόωρων τοκετών. Στην περίπτωση που όντως παρουσιάζεται αυτή η επιπλοκή ο γιατρός μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξή της ώσπου να ωριμάσουν οι συνθήκες για την ασφαλέστερη γέννηση του μωρού.
Αιμορραγία ή σταγόνες αίματος από τον κόλπο
Ακόμη και η πιο ελαφριά αιμορραγία στη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να γίνεται γνωστή στο γυναικολόγο μας, αφού μπορεί να σχετίζεται με αποκόλληση του πλακούντα. Συνήθως αυτό μπορεί να διαπιστωθεί με τον υπέρηχο και ο γιατρός να συστήσει παραμονή στο κρεβάτι για να αποφύγουμε τον πρόωρο τοκετό.
Πίεση στην περιοχή της πυέλου
Έντονη πίεση στο κάτω μέρος του κόλπου, στην πύελο δηλαδή, μπορεί να είναι προειδοποιητικό σημάδια πρόωρου τοκετού. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να συνοδεύεται από μια αίσθηση σαν να μπορεί να "γλιστρήσει" το μωρό από την κοιλιά μας. 



Γιατί προκαλείται πρόωρος τοκετός 
Η διαδικασία του πρόωρου τοκετού ξεκινά συνήθως από προβλήματα στο έμβρυο ή τον πλακούντα, από ιατρικά προβλήματα της μητέρας ή περιβαλλοντικές επιδράσεις.
Από την πλευρά της μητέρας, κάποια από τα αίτια για πρόωρο τοκετό είναι:
  • η αρνητική συναισθηματική κατάσταση της γυναίκας
  • η ηλικία της αν είναι κάτω από 20 και πάνω από 35 ετών
  • το βεβαρημένο μαιευτικό ιστορικό
  • οι συστηματικές παθήσεις, όπως η αναιμία, οι παθήσεις του ήπατος, η αναπνευστική ανεπάρκεια, τα ενδοκρινικά νοσήματα, όπως υπερθυρεοειδισμός και ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ανάμεσα στα αίτια πρόωρου τοκετού
  • το κάπνισμα, το αλκοόλ και χρήση ναρκωτικών έχουν σχέση με την προωρότητα,
  • η ανεπαρκής ιατρική παρακολούθηση
  • οι μαιευτικές επιπλοκές της παρούσας κύησης
  • οι οξείες χειρουργικές παθήσεις κατά την κύηση
  • οι ανωμαλίες της διάπλασης της μήτρας και η ανεπάρκεια του τραχηλικού στομίου.
Άλλες αιτίες που σχετίζονται με το έμβρυο και τον πλακούντα είναι συχνά: 

  • η πολύδυμη κύηση
  • το πολυάμνιο (δηλαδή αυξημένη ποσότητα αμνιακού υγρού στη μήτρα)
  • η ισχιακή προβολή του εμβρύου και ανωμαλίες στη διάπλασή του
  • οι φλεγμονές στον πλακούντα
  • ο προδρομικός πλακούντας
  • η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα
  • η πρόωρη ρήξη των υμένων
Ακόμη η φυσιολογία της μήτρας μπορεί να επηρεάσει το χρόνο διάρκειας της εγκυμοσύνης, αφού ινομυώματα, μια μικρή μήτρα ή με προβλήματα στην κατασκευή της (π.χ. δίκερος) συνήθως δεν επιτρέπει να ολοκληρωθεί η εγκυμοσύνη.


Μπορεί να προληφθεί; 
Η πρόληψη του πρόωρου τοκετού γίνεται με την αντιμετώπιση των καταστάσεων που τον προκαλούν. Σε περιπτώσεις με βεβαρημένο μαιευτικό ιστορικό επιβάλλεται η διερεύνηση για την ανεύρεση των αιτίων και η θεραπευτική αντιμετώπιση τους, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή εξέλιξη μίας νέας κύησης. Επίσης, η καλή και υγιεινή διατροφή, η καθημερινή ανάπαυση και ο περιορισμός της καθημερινής δραστηριότητας, η έγκαιρη αντιμετώπιση των παθολογικών επιπλοκών και της διάγνωση της δίδυμης και πολύδυμης κύησης, αποτελούν βασικά στοιχεία για την πρόληψη του πρόωρου τοκετού. Άλλα προληπτικά μέτρα είναι η αποφυγή του καπνίσματος, η συστηματική διερεύνηση για μικροβιακές λοιμώξεις και φλεγμονές των γεννητικών οργάνων, η περίδεση του τραχήλου σε περίπτωση ανεπάρκειας του, η άμεση αντιμετώπιση των αιμορραγιών της κύησης και η χορήγηση μητροχαλαρωτικών φαρμάκων.


                                              

Η κατανάλωση ψαριών κατά τη εγκυμοσύνη μειώνει τον κίνδυνο ενός πρόωρου τοκετού,σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων από τη Δανία, την οποία δημοσίευσε το επιστημονικό περιοδικό «British Medical Journal». Οι Δανοί επιστήμονες θεωρούν ότι ο κίνδυνος ενός πρόωρου τοκετού μπορεί να ελαχιστοποιηθεί σημαντικά εάν η έγκυος καθιερώσει στη διατροφή της την κατανάλωση ψαριών. Οι ειδικοί, πάντως, συμβουλεύουν τις εγκύους να περιορίσουν την κατανάλωση μεγάλων ψαριών (π.χ. ξιφία, τόνο, σολομό), καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να περιέχουν υδράργυρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου